De eerste openbare optredens van Herman van Veen bestonden uit wonderlijke danspasjes, gebaren, sprongen en heel veel muziek. En ja, hij zong ook 'liedjes', vaak zonder woorden of met onzintaal, zoals het 'Harlekijnlied': 'Floebelegab stobelegab flop flop flee'.
Maar mettertijd begon Van Veen in zijn liedjes meer nadruk op de tekst te leggen, met vertalingen van Jacques Brel, Charles Aznavour, Randy Newman, Leonard Cohen (Suzanne) en Ralph McTell ('Hé, kleine meid op je kinderfiets'), veelal in vertaling van zijn vaste tekstschrijver Rob Chrispijn. Ook Willem Wilmink schreef voor hem prachtige teksten, zoals 'Adieu café', 'Signalen' en 'De bom valt nooit'. Daarnaast ging Van Veen meer en meer zelf schrijven en zette hij gedichten van onder anderen Judith Herzberg en Simon Carmiggelt op muziek.
'Opzij, opzij, opzij' geeft een overzicht van de inmiddels bijna veertigjarige carrière van een Nederlandse theatergenie. Het bevat fijnzinnige poëtische nummers en een groot aantal klassiekers, zoals 'Rozegeur', 'Hilversum III', 'Blauwe plekken', 'Jacob Olle', 'Anne' en 'Andere namen'.