'Alles wat achter me ligt, vriendschap, verantwoording, liefde en plicht, is van me afgevallen. Ik weet dat ik langs een andere weg verder moet. Ik moest je verlaten.'

Aldus Netty Nijhoff in 1920 in een brief aan de man die ze net is ontvlucht. Netty Nijhoff, schrijvend onder de naam A.H. Nijhoff, was vierendertig jaar lang getrouwd met de dichter Martinus Nijhoff. Een huwelijk dat geen huwelijk was, maar wel een zoon opleverde: Faan Nijhoff, fotograferend onder de naam Stephen Storm. Moeder en zoon leidden hun eigen leven, zo ver mogelijk weg van de familie Nijhoff, die een naam hoog te houden had. Terwijl in Nederland Martinus Nijhoff laveerde tussen familiale verplichtingen en de liefde voor de letteren, runde Netty Nijhoff in Italië een pension samen met haar geliefde, Maria Tesi. Na de breuk stortte ze zich in Parijs in het avant-gardistische kunstenaarsmilieu. De naam Nijhoff bleef ze dragen, ook nadat Martinus haar eindelijk tot een scheiding wist te bewegen.

Marja Pruis (1959) schreef eerder een biografische schets van de schrijfster A.H. Nijhoff en verschillende artikelen, onder andere in VRIJ NEDERLAND en DE GROENE AMSTERDAMMER. Na reacties uit de kennissen- en familiekring van Nijhoff hervatte zij haar speurtocht, die haar zou voeren over alle hobbels die het pad van de biograaf kenmerken: onwillige erfgenamen, ijdele vrienden, jaloerse echtgenotes, voortvluchtige minnaars. De Nijhoffs of de gevolgen van een huwelijk is het relaas van een persoonlijke queeste.