Je faalt niet. Je doet wat je kunt, en dat is goed genoeg. Dat is wat Nathan Vos, die in 2015 zijn lieve, verstandige en heel lang best gelukkige broer David verloor aan zelfdoding, aan mannen wil meegeven. Want, zegt hij, wij mannen moeten wat minder klooien, en meer een écht leven leiden. Vaak weten we niet waar we voor staan, hoe we het beste met onszelf en anderen moeten omgaan en wat we nou eigenlijk echt willen. Meestal spelen we rollen. En dat is onhandig, zonde, en soms dus gevaarlijk.
In Nederland brengen ruim twee keer zoveel mannen als vrouwen zichzelf om het leven. Maar vrouwen zijn twee keer zo vaak depressief. Hoewel het een niet per se met het ander te maken heeft, lijkt de correlatie helder: mannen zoeken geen hulp. Als ze al weten dat ze het nodig hebben. Nathan onderzoekt waar het misging bij David én bij elf lotgenoten, onder meer door met hun weduwes te praten. Hij komt daarbij tot nieuwe, wezenlijke vragen. Zoals: weet je zeker dat je vader van je hield? Wat of wie helpt jou als je het zwaar hebt? Welke rollen speel je? En: denk je dat je faalt? Aangrijpend, ingrijpend, liefdevol, moedig en supereerlijk. Een wake-upcall, voor mannen én vrouwen. – Francine Oomen ‘ In wat niet gezegd wordt schuilt vaak de tragiek, dit boek haalt die naar boven…’ – Rick de Leeuw ‘ Een helend en optimistisch boek voor mannen die klooien, pretenderen en vinden dat ze falen, en voor vrouwen die mannen kennen die klooien, pretenderen en vinden dat ze falen. Kortom: een boek voor iedereen.’ – Erik Jan Harmens ‘ Man o man, een boek over mannen in crisis, over wat we allemaal van onszelf moeten, over hoe we proberen oplossingen te vinden die er niet zijn, en hoe we dan naar de nooduitgang zoeken.’ – Ivan Wolffers