Verlies is geen probleem of ziekte, maar een transitieproces waar steun bij nodig is. Of het nu gaat om afscheid nemen van een overledene, van je eigen gezondheid, van een lichaamsdeel, van je land van herkomst of van je toekomstperspectief: voor mensen die met verlies te maken krijgen, is zorgvuldige support onmisbaar. Professionals bieden support als die steun onvoldoende geboden kan worden door de eigen omgeving.
Voor de professionele verliesbegeleider zijn er veel vragen om rekening mee te houden: Welke behoeften hebben mensen die verlies ondervinden? Welke breinfuncties reguleren de rouwbehoeften en daarmee het rouwgedrag? Welke verliesbegeleidingsmethoden zijn er en hoe word je daarin competent? Hoe stimuleer je de informele support vanuit de directe omgeving? Hoe kun je rouwenden effectief opvangen in de eerstelijnszorg, op scholen, in bedrijven, in zorginstellingen? Verlieskunde geeft antwoord op deze en vele andere vragen. Nieuw in deze geheel herziene druk is dat drie soorten behoeften van rouwenden (survivalbehoeften, affectieve en reflectieve behoeften) het uitgangspunt zijn, zowel voor de beschrijving van de individuele verliesbegeleiding, voor de support vanuit het sociale netwerk als voor de verliesbegeleidingsmethoden. Het behoeftegerichte transitiemodel, gebaseerd op neuro- en sociaalwetenschappelijk onderzoek, is de rode draad. De cliënt en diens behoeften staan steeds centraal, en niet de 'toevallige methode' van de begeleider. Verlieskunde is bedoeld voor verpleegkundigen, artsen, maatschappelijk werkers, psychologen, sociaalpedagogische hulpverleners, arbeidsdeskundigen, coaches en counselors, reddingswerkers, pastoraal werkers, onderwijsgevenden, rechters, managers, journalisten en studenten in opleiding voor deze beroepen.
Herman de Mönnink is grondlegger van de verlieskunde in het Nederlandse taalgebied. Hij heeft jarenlange therapie-ervaring als GZ-psycholoog, rouwtherapeut en traumatherapeut. Daarnaast is hij docent en trainer verlieskunde op post-hbo-opleidingen en universitair niveau op het gebied van verlieskunde en multimethodisch maatschappelijk werk. Hij is sinds 1990 lid van IWG, de International Workgroup on Death, Dying and Bereavement. Kijk ook op www.verlieskunde.nl.