Begrippen als 'sport', 'spel', 'bewegen', 'lichamelijke opvoeding' en 'fitness' worden in de dagelijkse omgangstaal niet zelden over één kam geschoren. Vaak is het echter noodzakelijk aan te geven waar de grenzen moeten worden getrokken tussen sport en niet-sport. Welke activiteiten komen bijvoorbeeld in aanmerking voor financiële ondersteuning ? Ook de vakgebieden van de sportgeneeskunde, sportethiek en sportrecht stuiten voortdurend op de vraag waar precies de grenzen lopen tussen sport en niet-sport. Duidelijkheid hierover is voor een transparante uitvoering van beleid onmisbaar.

Deze studie, die als proefschrift werd verdedigd bij de Universiteit van Tilburg, geeft een uitvoerige conceptuele analyse en schept helderheid in het sportbegrip. Daarbij staan verschillende vragen centraal. Is sport altijd gericht op competitie? Zijn sport en bewegen onlosmakelijk met elkaar verbonden? En ook: wat is een game? Wat is play? Wat is bewegen? Wat is competitie? Wat is fair play? Grenzen aan de sport zoekt naar antwoorden op deze vragen en stelt ook de onderlinge relatie tussen deze begrippen aan de orde.

Grenzen aan de sport is bestemd voor iedereen die zich professioneel met sport en bewegen bezighoudt. Met name voor bewegingswetenschappers, sociologen en beleidsmakers op sportgebied is het een zeer verhelderend en onmisbaar boek.

Johan Steenbergen is sportfilosoof en promoveerde in 2004 met Grenzen aan de Sport aan de Universiteit van Tilburg, Faculteit der Sociale Wetenschappen. Hij is directeur van Steenbergen Advies en Onderzoek. Hij leverde bijdragen aan verschillende wetenschappelijke publicaties en schreef, samen met Jan Tamboer, Sportfilosofie (20