De opvattingen over de waarde van het dier zijn de laatste decennia duidelijk veranderd. Op landelijk en Europees niveau zijn nieuwe regels met betrekking tot de uitvoering van dierproeven totstandgekomen en wetenschappelijke verenigingen hebben zich beraden over hun positie ten aanzien van het proefdiergebruik. De actuele stand van zaken op het gebied van de proefdierkunde vindt u in dit Handboek Proefdierkunde. Proefdieren, dierproeven, alternatieven en ethiek. Dit boek is een lichte herziening van de derde druk. Dierproeven zijn alleen geoorloofd wanneer aan een aantal strikte voorwaarden is voldaan. Een van deze voorwaarden is dat de verantwoordelijkheid voor de uitvoering van dierproeven in handen ligt van deskundigen. Aan de onderzoeker wordt de eis gesteld dat, naast het behalen van een doctoraal diploma in een van de biomedische studierichtingen, de cursus proefdierkunde met goed gevold is doorlopen. Dit boek omvat in grote lijnen de theorie van de cursus proefdierkunde voor (toekomstige) onderzoekers. Het doel van proefdierkunde is een bijdrage te leveren aan zowel de kwaliteit van het onderzoek als aan het welzijn van dieren. Vooral deze laatste doelstelling vraagt om een benadering die gebaseerd is op respect voor het dier. Dit betekent dat in dit boek niet alleen aandacht wordt geschonken aan de vaktechnische aspecten van bijvoorbeeld de zoötechniek, de microbiologie, de pathologie en de anesthesiologie van proefdieren, maar ook aan de mogelijkheden tot beperking van proefdiergebruik en aan de ethische en maatschappelijke aspecten.