Zekerheid over onzekerheid geeft een geheel originele benadering van ethiek in de hulpverlening. Niet alleen door de heldere taal en de door literaire citaten verlevendigde stijl. Vooral de grondige opbouw, met de praktijk als basis waaruit de lijnen worden uitgezet die leiden tot verantwoorde beslissingen, maken dit boek zo praktisch.

Zekerheid over onzekerheid behandeld concrete vragen zoals: is ethiek wel mogelijk? En zo ja, welk mensbeeld wordt dan verondersteld? Is er een grondbeginsel als richtlijn voor hulpverlenen? Wanneer wijk je van protocollen af? Wat is (existentieel gezien) de betekenis van menselijk genieten en lijden? En ... wat is menselijk leven?

Het gedegen antwoord op dit soort vragen voert tenslotte tot één zekerheid: geen enkele theorie of beroepsregel kan eenduidig voorschrijven wat de hulpverlener in bepaalde situaties moet doen. Die postmoderne Zekerheid over onzekerheid confronteert hem dan onontkoombaar met zijn eigen verantwoordelijkheid.

Iedere hulpverlener (arts, verpleegkundige, maatschappelijk werker, psycholoog, psychotherapeut, paramedicus of student in een van deze richtingen) zal dit boek als een eye-opener ervaren. De realiteit van het boek kan zelfs als schokkend en confronterend overkomen.