De Alkmaarder Fritz Conijn, een van de aanvoerders van de Noord-Hollandse illegaliteit, wordt vroeg in september 1944 door het dolgedraaide bezettingsregime doodgeschoten. Hij is dan 21 jaar en twee maanden oud. Zo jong als hij is, heeft hij de leiding gehad over een groot aantal acties van Alkmaarse en Amsterdamse 'knokploegen'. Door zijn onbevangen omgang met iedere goede vaderlander bouwde hij bruggen en maakte hij tal van vrienden. 'Een snotneus met een groot natuurlijk gezag', zo werd hij omschreven.
Doeko Bosscher schetst aan de hand van persoonlijk bronnenmateriaal een beeld van deze relatief onbekende deelnemer aan het verzet, die een van de weinige (postume) begiftigden met het verzetskruis was. Maar erkenning hangt van andere dingen af. De betekenis van de illegalen was dat zij naar vermogen en juist zonder op stand, rang of rangorde te letten, hun bijdrage leverden aan de goede zaak. En dat heeft Fritz Conijn met volledige inzet gedaan. 'Trouw tot in den dood', zoals de spreuk op zijn verzetskruis luidt.
Doeko Bosscher (1949) is emeritus hoogleraar eigentijdse geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen.