Iedereen die in Nederland op school heeft gezeten is opgegroeid met lessen over de Tweede Wereldoorlog. Na 1945 spoort de oorlogsgeneratie de jeugd expliciet aan tot een bewuste omgang met het oorlogsverleden. Dit boek gaat over de lessen voor de jeugd; over hoop, verwachtingen en wat ervan terechtkwam. Centraal staat de rol van ooggetuigen bij het doorgeven van kennis en inzicht, in toespraken en in de klas. Wat wordt 'standaard', wat ligt gevoelig, en hoe verandert dit in de loop van ruim zes decennia?