'Wanneer je net heerlijk verliefd bent geworden, moet je natuurlijk niet denken aan deze processen die zich in je hoofd afspelen, dat zou alle romantiek aan de gebeurtenis ontnemen. Maar als de relatie weer voorbij is, stel je jezelf de vraag: hoe is het in godsnaam mogelijk, et cetera... Voor die mensen is het heel geruststellend om te weten dat het allemaal nauwelijks te controleren hersenprocessen zijn, die worden geregeerd door neurotransmitters en hormonen.' In Het hoofd van de school legt Marianne Joëls bepaalde hersengebieden, en hun werking, uit aan de hand van herkenbare situaties. De rode draad door het boek is een schoolreünie, waar Joëls al ronddwalend herinneringen ophaalt en nadenkt over uiteenlopende onderwerpen naar aanleiding van de mensen die ze tegenkomt. De beschrijvingen van de personages en gebeurtenissen om haar heen zijn voor iedereen herkenbaar. Ze schetst op originele en wetenschappelijke wijze hoe onze hersenen in elkaar zitten en waarom we de dingen doen zoals we ze doen. Hoe werkt het beloningsprincipe in onze hersenen? Waar komt migraine vandaan? En hoe komt het dat gebouwen kleiner lijken als je zelf bent gegroeid? Over Een zeepaardje in je hoofd: