Hoe blij moeten wij zijn met de immense populariteit van de biografie?

Hans Renders brengt bij de aanvaarding van de bijzondere leerstoel Geschiedenis en Theorie van de Biografie de deugden en ondeugden van de biografie in kaart.
Renders schetst de geschiedenis van de biografie, van herdenkingboek met een literair tintje naar de kritische interpreterende biografie. Zijn betoog spitst zich toe op het type onderzoek dat de biograaf verricht. Net als in de journalistiek wordt de scheiding tussen de populaire en de kwaliteitskranten niet zozeer bepaald door de vorm van de artikelen maar door grondige research en creativiteit in het vinden van bronnen. Op diezelfde wijze is er een verschil aan het groeien tussen de low en high biography.
Steeds meer biografen willen als romanciers beschouwd worden en geven daarbij als argument dat ze geen wetenschappelijk _ lees ‘slecht geschreven’ _ boek willen schrijven. Maar welbeschouwd is er helemaal geen relatie tussen slecht of goed onderzoek doen en aantrekkelijk schrijven. De high biography behoort tot het domein van de non-fictie en daarin ligt haar toekomst.