Ruud Koole werd in maart 2001 na een spannende strijd tegen de zin van de partijtop in gekozen tot voorzitter van de PvdA. Hij wilde de invloed van de leden vergroten en de koers van de partij naar links verleggen. Eenmaal verkozen belandde hij in een achtbaan van politieke ontwikkelingen waarvan vele niet te voorzien waren: van de terroristische aanvallen op 11 september 2001 op New York en Washington tot het 'nee' tegen de Europese grondwet, van de opkomst van Pim Fortuyn tot de inval in Irak, van de bedreigingen van Ayaan Hirsi Ali tot de strijd om het ontslagrecht. Koole gaf als voorzitter leiding aan de PvdA samen met achtereenvolgens Wim Kok, Ad Melkert, Jeltje van Nieuwenhoven en Wouter Bos, in een wisselende, maar altijd spanningsvolle relatie. Ruud Koole beschrijft met zijn herinneringen als partijvoorzitter een zeer roerige periode in de Nederlandse politiek. Hij doet dit met het geoefende oog van de politicoloog en steeds vanuit het besef dat politiek uiteindelijk mensenwerk is. Voer voor journalisten! Dit boek zal voor veel opschudding zorgen in de Nederlandse media!