In Kosmopolitisme buigt cultuurfilosoof Kwame Anthony Appiah zich over het vraagstuk van ethiek in een tijdperk van globalisering. Niemand kan zijn ogen nog sluiten voor de wereldwijde botsing tussen culturen. Is er een ethisch reveil denkbaar dat daaraan een halt toeroept? E ding is duidelijk: deze tijd vraagt om een andere, werkelijk humanistische kijk op nationalisme en cultuurbehoud.
Appiah voert ons terug naar de vierde eeuw v.Chr., toen Griekse denkers voor het eerst het eerst het ideaalbeeld van de wereldburger opstelden. Hierdoor ge pireerd bekijkt hij het ethische erfgoed van de Verlichting, de Franse Revolutie en het Handvest van de VN. Zijn conclusie: denkers en wereldleiders overdrijven het verschil tussen culturen, in plaats van hun overeenkomsten te benadrukken, waarmee ze zelf verantwoordelijk zijn-met alle gevolgen van dien -voor het in stand houden van een wereld die verdeeld is in strijdende partijen.
Kosmopolitisme is een moreel manifest waarin Appiah pleit voor een grotere rol voor kunst en literatuur in ons cultureel-maatschappelijk bewustzijn, en afrekent met onze stereotypen over 'het Westen en de rest,''diversiteit'. wij en zij, maar vooral:'de ander'.
Kwame Anthony Appiah (1954) werd geboren in Ghana.
Hij doceert filosofie aan de Laurence S. Rockefeller University en aan het Center for Human Values van Princeton University. Eerder schreef hij onder meer In My Father's House: Africa in the Philosophy of Culture(1992).
'Kosmopolitisme is ontspannen en onderhoudend.' THE NEW YORK REVIEW OF BOOKS
'Kosmopolitisme is een pleidooi voor wederzijds respect en begrip tussen de volkeren van de wereld. (...) De boodschap van dit boek is van onschatbare waarde voor het werk van de Verenigde Naties en ik hoop dat deze wereldwijd gehoord wordt'. KOFI ANNAN