Sinds de Tweede Wereldoorlog is de wereldbevolking verdrievoudigd tot meer dan zes miljard mensen. Dit biologische ‘succes’ in bijna alle delen van de wereld heeft niet alleen grote ecologische effecten, maar leidt ook overal tot een gevoel van crisis. We worden steeds onzekerder over de schaal van modernisering en mondialisering en we vrezen het cynische gezicht van het postkapitalisme. Moet er niet iets wezenlijks veranderen?
In Nieuwe Spijswetten geeft Louise O. Fresco aanknopingspunten voor een nieuwe ethische en wetenschappelijke houding ten opzichte van voedsel en landbouw. Hiermee brengt zij een duidelijke samenhang aan tussen ogenschijnlijk uiteenlopende onderwerpen als vetzucht bij jongeren, de smaak van Italiaanse tomaten, genetisch gemodificeerde gewassen, armoede en honger in een Afrikaanse krottenwijk, en onze heimwee naar het paradijs. Voor iedereen die zich afvraagt of een duurzame samenleving nieuwe taboes verlangt.