'Op de dag dat Ricardo Duarte van boord ging in de haven van Mahon, deed hij dit onder de naam Gustavo Braudel, en zijn excuus was dat hij een plek nodig had om tijdens de kerstvakantie rustig te kunnen nadenken en werken, hoewel hij nog niet goed wist wat hem te wachten stond en niet meer dan een vaag vermoeden had van het werk dat voor hem lag. Braudel was een van de vele identiteiten die Ricardo Duarte in de loop van zijn leven had aangenomen en een van de weinige die hij nog zonder gevaar kon gebruiken.'