Lange tijd golden de Middeleeuwen in de literatuur als een duizend jaar lange, duistere periode tussen de stralende klassieke Oudheid en de o zo moderne Renaissance. Het algemene beeld was dat van een millennium dat, enkele uitzonderingen daargelaten, voor de literatuur verloren was.
Maar toen kwam Gerrit Komrij in 1994 met de grootste bloemlezing uit de middeleeuse poëzie ooit verschenen. In meer dan duizend bladzijden toonde hij de Middeleeuwen als een sprankelend tijdperk van stiekeme nachtelijke ontmoetingen, ridderslagen, banketten, droeve minnepijnen en zoete mijmeringen van doldwaze, zwervende avonturiers. En de tijd is niet stil blijven staan: aangemoedigd door Komrijs pionierswerk zijn de laatste jaren veel nieuwe gedichten gevonden.
Uit deze nieuwe gedichten en uit zijn grote meesterwerk stelde Gerrit Komrij 'Hebban olla vogala' samen, een bloemlezing van de mooiste liefdesgedichten uit de Middeleeuwen. Van Hendrik van Veldeke tot Anthonis de Roovere rijst een schitterend en levend beeld op van de middeleeuwse liefdespoëzie, die tot op de dag van vandaag inspirerend en verrassend is.