Markies de Sade heeft 27 jaar van zijn leven in de gevangenis doorgebracht. Hij maakte er de ene crisis na de andere door, waarvoor hij de schuld bij anderen legde: de overheid, zijn schoonmoeder, zijn vrouw, zijn zaakwaarnemers. Vooral zijn vrouw, zijn voornaamste en trouwste 'gesprekspartner', kreeg het zwaar te verduren. De ene keer stuurde hij haar liefdesbrieven die van een humor getuigden waarvoor zij geen begrip had, de andere keer verdacht hij haar ervan dat ze de hoer speelde of een lesbische verhouding had.

In literair opzicht behoren Sades brieven tot het beste dat hij heeft geproduceerd. Ze worden beheerst door de ideeën die de grondslag vormen voor de romans die hij schreef, en geven ons een helder inzicht in de persoon Sade, die zijn reputatie meer te danken had aan zijn gedrag, dan aan zijn schandelijke boeken. Al zegt hij terecht dat hij niet alles heeft uitgevoerd wat hij in zijn geschriften heeft bedacht.