Dit merkwaardige boek van een Joegoslavische hoogleraar literatuurgeschiedenis (1929) ziet eruit als woordenboek en is toch een roman. Die wordt door de lezer gemaakt wanneer hij via verwijzingen in de tekst verbindingen tussen verschillende figuren en perioden legt. Wanneer de lezer eenmaal de draden van het verhaal in handen heeft, volgt hij de geschiedenis van een onvoltooid boek. De eerste versies ontstonden rond 800 en vormden het verslag van een discussie tussen vertegenwoordigers van drie wereldgodsdiensten (Christendom, Islam en Jodendom). Deze waren uitgenodigd door de heerser der Chazaren, een nomadenvolk dat in de 7e eeuw tussen de Kaspische en de Zwarte Zee opdook. Het geloof van degene die de beste verklaring voor een droom van hem gaf werd geloof van de Chazaren, waarna het volk uit de geschiedenis verdween.