Centraal in deze studie staat de doopsgezinde Jan Luyken, de belangrijkste Nederlandse dichter aan het eind van de zeventiende eeuw, die ook een zeer productief etser was. Beschreven en geanalyseerd worden de illustraties die hij vervaardigde bij de vertalingen in het Nederlands van vier geschriften van de Engelse baptistenvoorganger John Bunyan, waaronder diens allegorie The Pilgim's Progress.