Archeologie bestudeert het menselijk handelen in het verleden, aan de hand van opgegraven stoffelijke resten. In oorsprong was dit een discipline die duidelijk bij de menswetenschappen hoorde, maar sinds de jaren zestig kregen natuurwetenschappelijke benaderingen steeds meer aandacht. Men realiseerde zich dat ¿de mens¿ niet enkel een cultureel maar ook een biologisch gegeven is. Daarnaast werd steeds duidelijker dat een globale reconstructie van het verleden niet mogelijk is zonder de studie van planten- en dierenresten, landschappen, bodem en geologie. De interactie met het milieu bepaalt inderdaad voor een groot deel het menselijk handelen en denken, en vormt het onderzoeksthema van de ecologische archeologie.Een even belangrijke tendens is de integratie van natuurwetenschappelijke analysemethoden in het archeologisch onderzoek. Fysische, chemische, biologische, geografische en geologische technieken laten toe om steeds meer informatie aan archeologische vondsten, structuren en landschappen te onttrekken. Oorsprong, productie, behandeling en ouderdom van materialen worden daarbij achterhaald.Dit boek brengt een overzicht van de werkwijzen binnen het ecologisch-archeologisch onderzoek en legt uit welke natuurwetenschappelijke analysemethoden tegenwoordig voorhanden zijn. We belichten welke onderzoeksthema¿s men door een natuurwetenschappelijke aanpak kan verkennen en tot welke inzichten dit kan leiden. Deze invalshoek is in het Nederlandstalig taalgebied uniek.

Over de auteurs:

ANTON ERVYNCK coördineert een team van natuurwetenschappers binnen het Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed. Hij doceert natuurwetenschappen in de archeologie en ecologische archeologie aan de Universiteit Gent.

PATRICK DEGRYSE is professor aan de Afdeling Geologie van de K.U.Leuven.

PETER VANDENABEELE is chemicus en professor binnen de Vakgroep Archeologie en Oude Geschiedenis van Europa aan de Universiteit Gent.

GERT VERSTRAETEN is professor aan de Afdeling Fysische en Regionale Geografie van de K.U.Leuven.