Het gangbare denken over roesmiddelen bij het niet-gebruikende publiek, de professionele hulpverlening en het politioneel-justitieel apparaat is vaak gebaseerd op veralgemeningen van de slechtst denkbare scenario’s die niet stroken met de realiteit van typisch druggebruik. Ook het homogene beeld dat de media van druggebruikers ophangt, strookt niet met het wetenschappelijke onderzoek dat juist de heterogeniteit van druggebruikers, stammende uit vele, sociaal uiteenlopende milieus, aantoont. Het fenomeen van drugsgebruik en -misbruik is echter complexer dan we denken.
De maatschappelijke en politieke discussie omtrent cannabis is sedert een aantal jaren weer fel opgelaaid. De media-aandacht voor de strafrechtelijke aanpak van cannabisgebruikers is groot, maar de verwarring, nog versterkt door de onduidelijke communicatie vanwege politici, heeft geleid tot een reductie van het debat. Alles wordt herleid tot een discussie tussen zij die cannabisgebruik banaliseren en zij die cannabisgebruik demoniseren. Al te vaak wordt het politieke en maat­schappelijke drugsdebat gereduceerd tot een discussie over een valse antithese; zij die stellen dat cannabis totaal onschadelijk is (en dus moet worden gelegaliseerd) en zij die stellen dat het een ­scha­delijk roesmiddel is (en dus moet worden uitgeroeid). Vanuit een streven naar een verwetenschappelijking van het onderzoeksterrein ‘drugs’, een beter inzicht in de complexiteit van roesmiddelenge­bruik, én een meer evenwichtig po­litiek en maatschappelijk debat, tracht dit boek een breed gamma van onderzoeksgegevens omtrent cannabis te presenteren, op basis van een grote steekproef van ervaren cannabisgebruikers (369 geïnterviewden), die reeds lang met het product omgaan. Het perspectief van de roesmiddelenge­bruiker zelf (‘the insider’s view’) krijgt daarbij de aandacht die het verdient. Niet slechts risico, gevaar of schade worden als uitgangspunt genomen. De riskante en tegelijkertijd aangename ervaring met cannabis is het onderwerp van dit boek.