Er is weinig dat mensen belangrijker vinden dan een goede gezondheid of, bij ziekte, een spoedig herstel. Dat is niet zo vreemd. In een geseculariseerde wereld zoeken mensen immers de hemel op aard e, en die hemel omschrijven ze nog het meest als een gezond, lang en
gelukkig leven. Tegelijk beseffen mensen wel degelijk dat de bomen niet tot in de hemel groeien en dat het budget van de ziekteverzekering noodzakelijkerwijze even beperkt is als het bedrag dat ze ervoor willen of kunnen opzijzetten. Hoe beperkt, is één van de vragen die in dit verhaal centraal staan, net als de vraag hoe artsen, patiënten, ziekenhuizen, verzekeraars en overheden bij de gegeven schaarste het best op elkaar inspelen en hoe ze de beschikbare middelen optimaal gebruiken.Wat verklaart de voortdurende stijging van de uitgaven voor
gezondheidszorg? Is het de patiënt-consument die alsmaar meer en beter wil? Zijn het de verstrekkers die ongebreideld geneesmiddelen, hospitalisaties en interventies voorschrijven? Is het de farmaceutische industrie die aan de touwtjes trekt? Zijn het communautaire verschillen die het budget optrekken? Of zijn het de verzekeraars die er zelf beter van kunnen worden?