Jonge risicokinderen bij de start van het onderwijs

De formele onderkenning en verwijzing van kinderen met leer- en gedragsproblemen naar speciale voorzieningen vindt in veel gevallen pas plaats na enkele jaren onderwijs. Vormen van 'eerste hulp' blijken voor hen ontoereikend. Meer specialistische diagnostiek en behandeling zijn in die situatie als het ware een tweede kans om hun verstoorde ontwikkeling weer op het juiste spoor te brengen. Het zou echter wenselijk zijn om al vroegtijdig de juiste hulp te kunnen bieden en erger te voorkomen. Een belangrijke voorwaarde hierbij is dat de signalering en de (planmatige) reactie daarop adequaat zijn. Dit vereist niet alleen beleidsmatige en organisatorische aandacht, maar vooral ook inhoudelijke kennis over jonge risicokinderen. In dit boek gaan de verschillende auteurs in op de manier waarop al vanaf de kleuterleeftijd verantwoord kan worden gereageerd op ontwikkelingsproblemen. Er wordt onder andere ingegaan op de voorspelbaarheid van latere gedrags en leerproblemen, op de wijze waarop informatie over jonge risicokinderen optimaal kan worden benut, op de oordeelsvorming over jonge kinderen met problemen, maar bijvoorbeeld ook op het spanningsveld tussen verwijzing of juist een geintegreerde aanpak.