Maatschappelijke veranderingen en de ontwikkeling van de geneeskunde hebben de dood uit het dagelijkse leven gebannen. De laatste jaren groeit echter het bewustzijn dat men de dood opnieuw meer bij het leven en de stervende meer bij de gemeenschap moet betrekken. Men geeft er zich ook rekenschap van dat een terminale patient beter geholpen wordt door hem te benaderen als stervende dan als iemand die zal blijven leven. Deze andere benadering van stervende vergt evenwel andere kennis, vaardigheden en attitudes, die momenteel nog al te vaak ontbreken. Dit handboek vult deze leemte in. In een eerste deel komen algemene en kritische beschouwingen over leven, sterven en stervenbegeleiding vanuit ethisch, juridisch en medisch perspectief aan bod. Ook wordt een overzicht gegeven van de diverse organisatievormen van palliatieve hulp. Een tweede, meer technisch deel beschrijft de praktische aanpak van palliatieve zorg en stervensbegeleiding. Achtereenvolgens worden de somatische, psychologische