Bernardus Smijtegelt (1665-1739) was er voor de eenvoudigen: voor de gewone man op straat, voor de kleine in de kerkbank. En hij aarzelde niet daarvoor uit te komen. Het maakte hem niet populair bij de regenten van Goes en Middelburg. Maar de onbemiddelde plaatsgenoot, de havenarbeider, het dienst personeel, ze waardeerden Smijtegelt, omdat hij net als zij haarscherp de machtsspelletjes van de stedelijke politici doorzag. Omdat hij hun overdadige en onchristelijke leven aan de kaak durfde te stellen.