Sue Miller krijgt het sterke vermoeden dat er iets met haar vader aan de hand is, wanneer ze hem moet ophalen van een politiebureau dat ver van zijn huis ligt. Hij heeft 's nachts bij vreemden aangebeld en is zijn bestelbus kwijt.
Daarmee begint een zoektocht naar eerdere tekenen dat er iets misgaat in haar vaders hoofd, en de onvermijdelijke gang door het medisch circuit. De conclusie is onontkoombaar: haar vader lijdt aan Alzheimer.
Het belangrijkste begint dan pas: hoe ga ik met mijn zieke vader om? Ga ik mee in zijn waanbeelden of spreek ik hem tegen? Wat is geruststellender, en voor wie van de twee?
Sue Miller geeft op oprechte wijze weer hoe zij met de ziekte en dood van haar vader is omgegaan. Zij doet dit onder meer aan de hand van terugblikken op haar beide ouders.
Een literaire memoire van een gerenommeerd romanschrijfster, nergens sentimenteel, maar wel ontroerend.