Pelgrimsverhalen zijn interessant voor pelgrims en andere mensen die zich 'onderweg' weten. De pelgrim die in dit boek de kans krijgt zijn verhaal te vertellen, is Ignatius van Loyola (1491-1556), grondlegger van het later als jezuïetenorde bekend geworden 'Gezelschap van Jezus' en als zodanig wellicht meer bekend dan als pelgrim. Toch is hij wel zo'n zeventien jaar lang 'onderweg' geweest: al die tijd op zoek naar Gods wil met hem in dienst van de mensen. Op deze pelgrimstocht, waar hij zelf niet opgekomen zou zijn, oriënteerde hij zich op Jezus zoals hij die in het evangelie en door meditatie had leren kennen en liefhebben. Hij liet zich steeds meer leiden door de Geest die hem bewoog wanneer hij zich naar Jezus richtte en die tot hem sprak door wijze anderen en vooral door de Kerk. Op het einde van zijn leven konden enkele van zijn volgelingen - hij had er toen al bijna duizend - hem ertoe overhalen om hen bij wijze van 'vaderlijke onderrichting' te vertellen over de manier waarop God hem vanaf zijn bekering geleid had, zodat zij zich daaraan zouden kunnen optrekken. Hier wordt een vertaling aangeboden van hun verhaal aan al degenen die op hun pelgrimstocht eens iets willen lezen van iemand die hen is voorgegaan.