Vantoen.nu 2 - Cultuur de Renaissance in Italië 90e druk is een boek van Jacob Burckhardt uitgegeven bij Spectrum. ISBN 9789031506439

Het beeld van de Renaissance werd door Burckhardt vastgelegd in Die Kultur der Renaissance in Italien (1860) en in Geschichte der Renaissance in Italien (1867). In deze veelomvattende studies, een fraaie schildering van het eind van het quattrocento (15e eeuw), legt hij de nadruk op twee aspecten: enerzijds de emancipatie van de mens ten opzichte van de geestelijke en wereldlijke machten die zijn bestaan beheersen, anderzijds de secularisatie, die de mens zijn religieuze geborgenheid ontneemt. Burckhardt schetst daarbij de Renaissance als een afzonderlijk tijdvak, los van de Middeleeuwen - een visie die in de 20e eeuw (vooral van Franse zijde) veel kritiek zou losmaken. Boeiend is zijn beeld van het geestelijk leven van de renaissancemens: een merkwaardig, soms bizar mengsel van christelijke geloofsrestanten, Griekse verlichting en heidense bijgelovigheid.
Uit de inhoud van deel 1: De staat als kunstwerk (heersers van de 14e en 15e eeuw, de republieken, Venetië, Florence, de oorlog als kunstwerk) - Ontwikkeling van het individu - De herrijzenis van de klassieke Oudheid (de ruïnenstad Rome, het humanisme, universiteiten en scholen, reproductie van de Oudheid, latinisering).
Uit de inhoud van deel 2: De ontdekking van de wereld en van de mens (reizen van Italianen, de natuurwetenschap, ontdekking van de mens, de biografie) - Het gezelschapsleven en de feesten (nivellering van de standen, uiterlijke verfijning, taal, man van de wereld, positie van de vrouw, huishouding, feesten) - Zeden en religie (moraliteit, godsdienst in het dagelijks leven, antiek en modern bijgeloof).
De cultuur der Renaissance in Italië is nog altijd een standaardwerk over de Renaissance. Wie deze periode wil bestuderen, kan moeilijk om de analyse van Burckhardt (Die Entdeckung der Welt und des Menschen) heen.
Over de auteur: Jacob Cristoph Burckhardt was een Zwitsers (cultuur)historicus, een leerling van Leopold von Ranke. Hij was een van de weinige 19e-eeuwse historici die geen nationalistisch gekleurde betogen hielden: zijn Weltgeschichtliche Betrachtungen (1905) vertolkt de algemene gevoelens van onzekerheid van de historici van zijn tijd.