We kunnen niet zonder zenuwen leven. Een zekere nervositeit is er altijd, en dat is maar goed, want anders zouden we aan de spanning van het ogenblik weinig genoegen beleven. Of, korter gezegd: het leven zou saai en kleurloos worden. Maar teveel is nooit goed. Velen van ons leven in een nooit aflatend ijltempo, steeds gejaagd, al in een nooit a tijd onder druk en bijna overspannen. Dat wreekt zich soms in onmiskenbare psychische stoornissen. Soms ook in de verraderlijke lichamelijke gevolgen: hoofdpijn, prikkelbaarheid, maagaandoeningen, slapeloosheid en een bont geschakeerd gamma van allerlei ziekten. En dan spreken we niet eens over al de nodeloze wrijvingen en ruzies op het werk en thuis. Verraderlijk zijn deze verschijnselen omdat de patiënt vrijwel nooit de oorzaak ervan in zijn 'zenuwen' zoekt. 'Blijf je zenuwen de baas' is niet een wijze raad die je desnoods naast je kunt neerleggen; het is een primaire noodzaak. Alvarez heeft in zijn 53-jarige praktijk tienduizenden geholpen, en vaak verdween een hardnekkige, jaren oude kwaal als bij toverslag wanneer hij de oorzaak ervan had aangewezen. Dit nuttige boek is geen grauwe gewezen. Het zit vol wijze raad, gegeven aan de hand van gevallen die werkelijk zijn voorgekomen. Dit maakt het levensecht en praktisch.