Agent 212 is eindelijk terug. Boeven, foutparkeerders én de schoonmama van Arthur kunnen maar beter op hun tellen passen. Hoe nobel en goedbedoeld zijn optreden ook is (nu ja, niet als het met schoonmama te maken heeft), er loopt geheid wat fout als agent 212 op het toneel verschijnt. Hilarisch in dit album is bijvoorbeeld de grap van de man die Arthur bij de hand neemt en hem feilloos door de mist loodst. Opletten, hier is een trede! Uitkijken voor het putje, daar. Opgepast voor de paal! Als de mist optrekt en agent 212 alleen verder kan, blijkt zijn redder in nood... een blinde te zijn. Het zijn grappen zoals alleen Raoul Cauvin ze kan bedenken.