Aan drama ontbreekt het in dit verhaal zeker niet. Na onder een boom te zijn neergebliksemd, ligt Aria wekenlang in coma. Als ze dan eindelijk wakker wordt, weet ze niet meer wie ze is. Haar geheugen is volledig leeg. Het enige beeld dat elke nacht belet te slapen, is dat waarin ze zichzelf op een brandstapel ziet staan. En Aria hoort steeds weer dezelfde naam roepen: Sacrale.
De mensen rond haar bed zien daarom in Aria de reïncarnatie van een heilige vrouw uit een ver verleden. En, hopen ze, Aria zal hun helpen om onder het juk uit te komen van de Trigyren, door wie ze nu al een eeuw worden onderdrukt. Wanneer Aria eindelijk beter is, kan het gevecht beginnen...