Het contextuele gedachtegoed is ontwikkeld door de Amerikaans-Hongaarse psychiater en gezinstherapeut Ivan Boszormenyi-Nagy (1920-2007). De afgelopen decennia is de belangstelling voor zijn zienswijze toegenomen. In de contextuele benadering binnen de hulpverlening wordt een mens niet gezien als een los individu, maar als een persoon die deel uitmaakt van een groot netwerk van betekenisvolle (familiale) relaties die meerdere generaties behelzen. Op vele terreinen van zorg en hulpverlening is er oog gekomen voor de grote rol die familierelaties spelen in het leven van cliënten. Hierbij kan onder andere gedacht worden aan ambulante en residentiële (jeugd)hulpverlening, psychotherapie, pleegzorg, ouderenzorg, onderwijs en leerlingbegeleiding en pastoraat. In feite is het contextuele denken bruikbaar voor nagenoeg alle social work werkvelden. Contextuele hulpverlening is een toegankelijk, inleidend boek. Het is bedoeld als een eerste kennismaking met de contextuele benadering. De verschillende begrippen worden uitgelegd en toegelicht aan de hand van voorbeelden uit diverse toepassingsgebieden van het welzijnswerk en de hulpverlening. Het contextuele denken kleurt in belangrijke mate de manier waarop je naar mensen en hun omstandigheden of problematiek kijkt. Kennismaken met het contextuele denken begint dan ook met leren zien hoe diepgaand iemands problematiek verbonden is met zijn familiegeschiedenis. Tegelijkertijd biedt dit boek praktische handvatten hoe je als hulpverlener deze inzichten kunt vertalen in concreet handelen. Voorbeelden uit de praktijk van diverse werkvelden illustreren dit.