In een cultuur en maatschappij waar de dood wordt geweerd, is er ook geen plaats voor het verdriet van mensen. Dit laatste is nochthans heel reëel en veel moeilijker te verdringen. Daarom is er zoiets nodig als een rouwproces of - zoals de Franse filosoof J. Derrida het noemde - een 'deuil du deuil', een rouw van de rouw. Dit boek legt uit hoe men kan omgaan met het verdriet van kinderen wanneer deze met de dood worden geconfronteerd. Men mag de vragen van een kind - Wat is de dood? Waarom gaan dieren en mensen dood? Waar gaan ze naartoe als ze dood gaan? - niet zonder meer negeren. De auteur verklaart hoe men God al of niet kan betrekken in het spreken over de dood en welke dingen men wel of niet mag doen. Bovendien wordt er een groot aantal praktische hints aangereikt: een ritueel wordt uitgewerkt, er worden kindergebeden geformuleerd, bijbelverhalen vermeld en vooral een heel groot aantal kinderboeken besproken die het kind kunnen helpen zijn verdriet te verwerken.