De nacht

'Op een dag, nadat ik al mijn kracht bij elkaar had geraapt, kon ik opstaan.
Ik wilde in de spiegel kijken die aan de muur tegenover mij hing. Ik had, sinds het getto, mijn gezicht niet meer gezien. Uit de spiegel keek mij een lijk aan. Zijn blik in mijn ogen verlaat mij niet meer’.
Elie Wiesel besluit hiermee zijn boek 'De nacht’.
Hij beschrijft daarin zijn jeugd in Sighet, een klein stadje in Transsylvanië, zijn latere verblijf in het getto van Sighet, zijn deportatie en zijn verblijf in Auschwitz