Er doen vele hypotheses de ronde met betrekking tot de naam van deze stad, die in het Grieks ¿steen, rots¿ en in het Arabisch ¿snijden, houwen¿ betekende. De stad was immers volledig uit de rode en saffraangele rots van het keteldal van Wadi Mousa gehouwen. We zijn ook niet zeker over de oorsprong van het volk der Nabateeërs, de stichters van Petra en heel wat andere steden in het Midden- Oosten. Om het gebrek aan natuurlijke rijkdommen op te vangen richtten zij zich op de handel: het vervoer van mirre, wierook en specerijen liet hen toe om zich te verrijken en in hun behoeften te voorzien. Hun steeds groter wordende rijkdommen trokken de andere grootmachten van die tijd aan: Grieken, Seleuciden en Hasmoneeën. Op 22 maart 106 lijfde Trajanus de stad in, die vanaf dat moment deel uitmaakte van de Provincia Arabia. Vervolgens lieten de Byzantijnen en Ottomanen Petra vervallen tot een tweederangsstad. We moesten wachten tot de 19e eeuw en de eerste archeologen voor het belang van de stad opnieuw erkend werd.