: dagboek // 'Weinig is er geschreven en ook weinig is er bekend over de lotgevallen van een groep onderduikers die tijdens razzia's door de Duitse bezetter werd gearresteerd en via het kamp Ommen en concentratiekamp Amersfoort naar Duitsland en verder werd getransporteerd. Velen van hen keerden niet terug.'Zo begint de auteur zijn onopgesmukte boek over de donkerste periode van zijn leven. De gevangenen kwamen terecht tussen duizenden vrijwilligers die zich hadden aangemeld als arbeider. Anderen bleken te zijn ingeschakeld in het kader van de arbeidsinzet. Deze groepen werden naar het oosten gezonden via Berlijn, waar ze oude, soms buitenlandse uniformen zonder distinctieven aankregen. Het vluchten werd voor deze mensen vrijwel onmogelijk gemaakt, omdat ze al hun civiele spullen moesten inleveren. Op vluchten stond volgens de rechtspraak van de Waffen-SS sowieso de doodstraf.Het boek laat zien welke ontberingen Henk Sintniklaas en zijn metgezellen doorstonden. Het kwam er in feite op neer dat de frontarbeiders als gevangenen aan het werk werden gezet bij bouw- en boswerkzaamheden. Zo hebben ze maanden moeten werken aan de bouw van een klein concentratiekamp in Jamlitz (Polen). In totaal waren naar schatting ongeveer drieduizend Nederlanders bij de tewerkstellingen betrokken.Het Nederlandse publiek en de autoriteiten waren er over het algemeen niet mee bekend, dat er naast vrijwillige ook gedwongen SS-frontarbeiders waren. Alleen het woord was genoeg om haatgevoelens los te maken zonder aanzien des persoons.// Recensie(s) :Van de arrestanten in Kamp Amersfoort tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een gedeelte onder dwang naar Duitsland vervoerd. Aldaar kwamen zij terecht tussen andere ontheemden. In dienst van de SS moesten zij onder meer meehelpen aan de bouw van een klein concentratiekamp in Polen. Henk Sintniklaas was een van die dwangarbeiders. In een zeer persoonlijk geschreven relaas vertelt hij - meer dan vijftig jaar later - over de barre omstandigheden in kamp Amersfoort, over de reizen vol ontberingen, de diverse verblijfplaatsen in Duitsland en hoe het hem verging nadat hij in handen van de Russen was gevallen. In 1945 keerde hij huiswaarts, waar hij zijn naam nog moest zuiveren, omdat men niet wist dat er naast vrijwilligers ook gedwongen SS-frontarbeiders waren. Het verslag is boeiend voor wie graag avonturenverhalen uit oorlogstijd leest. Helaas wordt de lezer niet in de gelegenheid gesteld dit persoonlijke verhaal in een bredere context te plaatsen. Bevat enkele zwart-witte foto's.