In de inmiddels lange rij Nederlandse Lewisvertalingen is De afschaffing van de mens iets nieuws. Hier zien wij C.S. Lewis (1898-1963) in de rol van een strijdlustige, gevierde en verguisde intellectueel die met grote kracht van woorden de tijdgeest verjaagt. Opmerkelijk genoeg is deze cultuurkritiek uit 1943 meer dan een halve eeuw na dato eerder 'juist nu' dan 'nog steeds' actueel. De vraag naar de fundering van normen en waarden is luider gaan klinken; maar als het om antwoorden gaat, blijkt die halve eeuw weinig vooruitgang en zelfs weinig nieuws te hebben opgeleverd. Lewis neemt de meest gangbare twintigste-eeuwse antwoorden op de korrel, en zelf beantwoordt hij de vraag met een gedachtenexperiment. De technische mogelijkheden van de mens om de wereld naar zijn hand te zetten strekken zich meer en meer uit tot de mens zelf. Stel nu eens dat de mens zichzelf volkomen naar zijn hand kon zetten en, niet gelovend dat normen en waarden iets van buiten zijn, ook zijn normen en waarden (