Elizabeth ontdekt het lichaam van een klein kind dat is verdronken. Eeuwenoude vragen dringen zich aan haar op: Waarom moeten rechtschapen mensen lijden? Waarom moet een kind zo jong sterven? Op een nacht droomt ze over De Bron Die Nooit Droogvalt. Ze besluit daarnaar op zoek te gaan, in de hoop er troost te vinden. Samen met haar broer David en haar nichtje Mirjam gaat ze op pad.
Onderweg ontmoeten ze allerlei personen, die Verhalenverteller bijvoorbeeld, de Lantaarnopsteker en de Bedelares. Van elk van hen ontvangen ze aanwijzingen die hen naar de heilige bron toe leiden. Daar ondervinden Elizabeth en haar metgezellen een van de belangrijkste levenslessen die er zijn: de onvoorwaardelijke kracht van de liefde.