Een boek dat van twee kanten te lezen is, de kant van de vader en de kant van de moeder; twee kanten die elkaar ergens in het midden ontmoeten. De schrijver daalt af in de mijnen van herinnering en verbeelding om op zoek te gaan naar zijn grootouders. Het zorgvuldig gecomponeerde boek dat dit oplevert, bestaat deels uit verhalen die eerder in andere context opdoken, zoals in Het land van de wangen en Een stenen moeder, en deels uit geheel nieuw werk. Gruwez ontpopt zich als een liefdevol, maar tegelijk genadeloos portrettist. Melancholisch maar soms ook hilarisch beschrijft hij mensen die op hun oude dag haast elke minuut sneller voorbij zien gaan, ondanks het feit dat ze zelf steeds trager worden.