Op deze breedtegraad moet je heel goed weten wat je wilt. Je kunt je de luxe van verveling niet veroorloven, ook niet die van vertwijfeling. Je moet veel geleefd hebben. Je moet met meer dan één vrouw of man de liefde hebben bedreven: je moet afgewezen hebben en afgewezen zijn en je moet dat kunnen vergeten. Je moet in werkelijkheid of in de verbeelding de dood in de ogen hebben gekeken zodat je haar herkent en kalm een stoel bijschuift. Even kalm moet je afscheid kunnen nemen.'
Aurora Australis is een boek over weggaan en terugkomen, over de zoektocht naar een hartstochtelijk en zo volledig mogelijk bestaan, over de vraag hoe lief te hebben - en waar.
Aurora Australis is zowel een roman als een verhalenbundel te noemen. De verhalen zijn verbonden door locatie en thematiek. Alles wat wordt verteld speelt zich af op een van de zuidelijkste eilanden van de aarde, Tasmanië, waar de schrijfster in 2004 een tijd verbleef. In deze extreme afzondering heeft ze de zintuigen, overpeinzingen en gevoelens van haar personages op scherp gezet