Welke rol speelden rituelen bij het creëren van een vorstelijk imago in de Middeleeuwen? Was wat we daarover lezen en op afbeeldingen zien een weergave van de werkelijkheid of een vorm van propaganda? Aan de hand van smakelijke anekdotes en verhalen belicht Mariëlle Hageman de betekenis van rituelen en uiterlijk vertoon voor de machtigen van het West-Europa van de negende en de tiende eeuw. Ook de media van die tijd - de geschiedschrijving en de beeldende kunst - konden een politieke figuur maken of breken. Verschillende rituelen passeren de revue, zoals kroningen, buigingen en ontvangsten, maar ook het os-tentatief plengen van tranen. Door hun (gechargeerde) weergave van die rituelen konden de media een politieke boodschap overbrengen, kritiek uiten op de machthebber of commentaar leveren op heersende waarden en normen. Tot slot maakt de auteur duidelijk dat rituelen het politieke toneel nog niet verlaten hebben. Dat doet ze door middeleeuwse communicatiemiddelen af te zetten tegen het belang van lichaamstaal vandaag de dag en de rol van de hedendaagse media. De kleren van de keizer houdt onze tijd van massamedia een spiegel voor