Kameleon onderneemt een roadtrip naar een mogelijke vrouwelijke identiteit, die ergens tussen lichaam en taal geconstrueerd wordt. Via een veelheid aan herinneringen, gedaanten en landschappen wordt - als kon het bereisd worden - het domein van een meisjeslichaam verkend, en steeds weerklinkt dezelfde, naïeve wens naar een symbiotisch bestaan, dat - ondanks de rekbaarheid van poëzie - net niet bereikt kan worden.