In de vuilnishopen van de slavernij, het kolonialisme en de moderne tijd heb ik gezocht naar niet-afbreekbare resten om mijn autoriteit als Surinaams - Nederlandse vrouw opnieuw te beleven: de trilogie Gewaagd leven - Lijken op Liefde - Was Getekend vormt de secure literaire verwerking van een door mij uiterst gevreesde onderneming: het blootstellen van ervaren geweld niet zozeer om slachtoffers en daders te onderscheiden maar om het geweld te laten oplichten als iets dat onlosmakelijk is verbonden met hoe het samenleven is ingericht; mijn drie romans zijn gemaakt als borelingen die hoe dan ook patronen vernieuwen.