Een schelmenroman waarin het verstand het hart probeert te temmen

‘Alsof Albert Speer zich ermee bemoeid had’, zo ziet de Duitse Else Ahlsteen eruit, als Titus Orbaan haar tijdens een gastdocentschap in Amerika leert kennen. Als hij, terug in Europa, te gast is bij haar oude Pruisische familie kijkt hij zijn ogen uit. Maar buitenkant is nog geen binnenkant, moet hij na verloop van tijd erkennen. Hun morganatische verbintenis ontaardt allengs in een daverende mismatch.
In De groene gravin botsen twee werelden op elkaar, die van de vrijheid om te doen en te denken wat je wilt en die van de oude tradities, aangelengd met nieuw idealisme.Een verhaal over hedendaagse onverenigbaarheid van karakter en hoe je daar, wanhopig of sublimerend, mee om kunt gaan. Het verstand probeert het hart te temmen maar de uitkomst is ongewis.