‘Ik wilde in het water duiken zoals ik ook het leven in wil duiken: vervuld van blijdschap, nieuwsgierigheid en de kennis dat mogelijke gevaren niet afschrikwekkend genoeg zijn om het te laten. Het enige wat ik moest doen was leren zwemmen.’ – Alexandra Heminsley

Alexandra Heminsley dacht dat ze kon zwemmen. Tot ze op een dag de zee in dook, en erachter kwam dat ze het niet écht kon. Haar watervrees ging ze te lijf en ze doorstond de schaamte van het aantrekken van een wetsuit. Tijdens een zware periode van ivf-behandelingen behaalde Alexandra een persoonlijke triomf door als een eigentijdse Odysseus in de Ionische Zee naar Ithaka te zwemmen. Ondertussen probeerde ze haar lichaam te accepteren zoals het is en haar geest tot rust te brengen.