In deze bundel verhalen bewijst de schrijver dat hij terecht vanaf zijn debuut in 1948 als een legende werd beschouwd. Met Capote voltrok zich een grote revolutie in de na-oorlogse Amerikaanse literatuur. Voor zijn manier van schrijven moest een nieuwe term worden gecreëerd: 'faction', het balanceren op de snede van 'fiction' en 'fact'. Het verhaal 'Handgesneden doodkisten' in deze bundel vormt hier een perfect voorbeeld van.
'Muziek voor kameleons' toont ons alle facetten van Capote's veelzijdige talent, ook die zijde waarin hij het meest miskend is: de humoristische. De vele vetes en schandalen waarin hij is verwikkeld, komen natuurlijk ook zowel terloops als direct ter sprake.