Een komisch en bedwelmend portret van een excentriek genie, maar ook een hommage aan de verleidingskracht van parfums en geuren. Chanel No. 5, Diorama, welk parfum je ook onder zijn neus houdt, hij kan de componenten ervan haarfijn identificeren. Daarin lijkt de in Libanon geboren maar in Italië opgegroeide briljante biofysicus Luca Turin als twee druppels water op de hoofdpersoon uit Patrick Süskinds befaamde roman Het parfum. Gedreven door zijn parfumobsessie schreef Turin een gids, Parfums: le guide, die een bestseller werd in Frankrijk. Maar daarnaast beschikte hij over het zeldzame talent om chemie, biologie en fysica met kwantummechanica te verbinden, wat hem in staat stelde een revolutionaire theorie over het reukvermogen op te stellen: niet de vorm van het molecuul, maar de moleculaire trilling bepaald de geur. Hij kwam erdoor in aanvaring met het academische establishment en de gevestigde belangen van de grote parfumconcerns. Burrs boek leest als een zinderend pleidooi voor grensoverschrijdende wetenschap. De auteur volgt op bewonderenswaardige wijze de intrigerende, slingerende route van Turin naar erkenning van dienst trillingstheorie, en laat hem daarbij uitvoerig aan het woord over verwante onderwerpen als muziek, eten en seks.