Nog nieuws over de oorlog? Nee, eigenlijk niet. De oorlog is immers voorbij.Het is 1945 -1946. In een Parijs' naaiatelier in de rue de Turenne wordt damesconfectie gemaakt. Veel van de medewerkers zijn overlevenden uit de concentratiekampen of mensen die daar hun naasten verloren hebben. Toch praat men in het atelier van meneer Albert niet echt over de oorlog. Men draait er alleen wat omheen. De geborgenheid van het naaiatelier, van deze kleine republiek midden in het naoorlogse Parijs, biedt deze (joodse) overlevenden echter de ruimte voor een omgang met het verleden. De gebeurtenissen op het naaiatelier worden verteld vanuit een steeds wisselend perspectief, waarbij alle personen die er werken aan het woord komen. Dit maakt de roman tot een subtiel vlechtwerk van gevoelens en ervaringen. Nog nieuws over de oorlog? Dat niet, maar het is zoals meneer Albert het uitdrukte: 'Tranen vormen de enige voorraad waar je nooit doorheen raakt.'Robert Bober (1931, uit Poolse ouders) werd in Berlijn geboren en emigreerde in 1933 naar Frankrijk. Hij is een van de belangrijkste Franse documentairefilmmakers. Bober was een goede vriend van Georges Perec, die als personage voorkomt in Nog nieuws over de oorlog?Een kleine, stille maar zeer aangrijpende roman. Georges Perecs W of de jeugdherinnering [...] dringt zich als vergelijking op. - Norbert Wehr in Süddeutsche Zeitung'Het boek van Robert Bober bewijst dat Adorno zich vergiste en dat men na Auschwitz wel [...] kan en moet schrijven over het leven dat doorgaat zonder dat het verleden vergeten wordt.' - Le Nouvel Observateur