We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek Pogingen iets van het leven te maken. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.

Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

De pers over Zolang er leven is

'De dagboekfragmenten zijn charmant, soms hilarisch.' Elsevier

'Op elke dag wordt weer even geniaal gereflecteerd. Actualiteit, humor en de zwaarte van het leven komen in perfecte balans aan de orde.' **** Boekenkrant

'Instant humeur-oppepper!' Zin