Na de Tweede Wereldoorlog maakte Primo Levi de wereld op indringende wijze deelgenoot van zijn oorlogservaringen. Met zijn aangrijpende verhalen en getuigenissen zorgde hij ervoor dat de Jodenvervolging niet vergeten werd. Als kampoverlevende mocht hij niet zwijgen; erover schrijven was voor hem een morele en wettelijke plicht.

In Zo was Auschwitz worden zijn nooit eerder gepubliceerde getuigenissen gebundeld, samen met zijn Auschwitz-rapportage. Sommige teksten zijn zeer gedetailleerd, andere zijn verhalender van toon, bijvoorbeeld de getuigenis waarin Levi een medegevangene beschrijft, en een brief waarin hij schetst hoe de oorlog voor hem verliep vanaf de eerste rassenwetten in 1938.

In de heldere, aangrijpende stijl die we kennen van de literaire klassiekers Is dit een mens en Het respijt, schrijft Primo Levi met Zo was Auschwitz een mozaïek van aangrijpende herinneringen en kritische reflecties die van onschatbare historische waarde zijn.